Płyta pilśniowa jest wyrobem z drewna, który występuje w postaci płyty, wykonanej z rozwłóknionej tkanki drzewnej. Jej naturalne właściwości adhezyjne zwiększane są poprzez dodanie kleju syntetycznego.
Włókna w płycie pilśniowej ułożone są różnokierunkowo. Do wyrobu płyt pilśniowych wykorzystuje się drewno w postaci odpadów drzewnych. Mogą to być: odpady połuszczarskie, zrzyny tartaczne lub przesortowana strużka, czyli wiórki poeksploatacyjne. Można również zastosować cienkie żerdzie, czy drobnicę użytkową.
Płyty pilśniowe – jakie gatunki drewna?
Do produkcji płyt pilśniowych wykorzystuje się korowane drewno różnych gatunków. Jednak najczęściej jest to drewno białe, np. wierzba, topola, czy świerk charakteryzujący się jasnymi i czystymi włóknami. Te gatunki drewna pozwalają na wytworzenie płyt pilśniowych najwyższej jakości i o znacznie lepszym wyglądzie handlowym.
Rodzaje płyt pilśniowych
Płyty ze względu na właściwości i przeznaczenie dzieli się na:
-
- porowate,
- twarde,
- bardzo twarde.
Ponadto powyższe rodzaje płyt mogą występować jako:
-
- perforowane,
- lakierowane,
- laminowane,
- pokrywane ścierem.
Płyty pilśniowe – technologie wytwarzania
Dwie podstawowe technologie do wytwarzania płyt pilśniowych to:
- metoda sucha – polega ona w pierwszej kolejności na otrzymaniu zrębków, następnie wykonuje się rozwłóknianie, w dalszej kolejności wykonuje się zaklejanie masy włókien, następnie prowadzone jest suszenie włókien, kolejne etapy to: magazynowanie masy, formowanie kobierca, prasowanie wstępne oraz właściwe, dalej wykonuje się chłodzenie płyt, formatowanie płyt, a na końcu wykonuje się szlifowanie.
- metoda mokra – w pierwszej kolejności następuje składowanie surowca, następnie wykonuje się jego rozdrabnianie, potem rozwłóknianie, domielanie, zaklejanie i formatyzowanie i odwadnianie, kolejne etapy to: suszenie w przypadku płyt porowatych lub prasowanie w przypadku płyt twardych, następnie wykonuje się formatyzowanie – płyty porowate, hartowanie – płyty twarde, w dalszej kolejności składowanie – płyty porowate, a w przypadku płyt twardych: nawilżanie, potem formatyzowanie i składowanie.